'Erken onze peer educators'

In de trainingszaal van Movisie zijn zo’n twintig vertegenwoordigers van migranten- en maatschappelijke organisaties aangeschoven. Organisaties die voorlichters uit eigen kring inzetten om gevoelige onderwerpen bespreekbaar te maken met hun achterban. De meeste deden vorig jaar mee aan het door het ministerie van SZW gefinancierde project Taboes doorbreken. Binnen dit project kregen ze financiering om de taboes in hun gemeenschappen aan de orde te stellen en het recht op zelfbeschikking te bepleiten. Het project Professionalisering van peer educators en voorlichters in eigen kring is een vervolg daarop en wil voorlichters ondersteunen om (verder) te professionaliseren en de peer educators beter onder het voetlicht te brengen. Dit project vindt in co-creatie met de betrokken organisaties plaats om aan te sluiten bij de vraag die ‘in het veld’ leeft.

'Gemeenten moeten beseffen hoe hard deze organisaties werken aan thema’s die voor hen belangrijk zijn'

Waar die behoefte ligt, is snel duidelijk. Dagvoorzitter Nera Jerkovic van Bureau Queste vat het kort samen: ‘Van gemeentes wordt erkenning en financiële ondersteuning verwacht voor de peer educators. Gemeentes moeten beseffen hoe hard deze organisaties werken aan thema’s die voor hen belangrijk zijn.’ De lokale overheid is verantwoordelijk voor de preventie van huiselijk en seksueel geweld, waar taboeonderwerpen als huwelijksdwang en eergerelateerd geweld ook onder vallen. Sommige, met name grotere, gemeenten werken daarom samen met migranten- en maatschappelijke organisaties. Bij die organisaties is er sprake van een succesvolle lokale inbedding. Bij kleinere gemeenten verloopt het contact met migrantenorganisaties vaak moeizaam. ‘Na afronding van een project zijn er door een gebrek aan financiering onvoldoende mogelijkheden om het lokaal in te bedden. Je hebt gewoon middelen nodig om het uit te voeren’, stelt Joke Verkuijlen van Landelijke Werkgroep Mudawannah.

De organisaties steken hun hand ook in eigen boezem door de vraag te stellen wat ze zelf kunnen doen om erkenning te krijgen. De aanwezigen willen elkaar ondersteunen door goede ervaringen met elkaar te delen. Iemand stelt bijvoorbeeld voor: ‘Gemeenten zijn gevoelig voor co-financiering. Als je dit zelf organiseert, heb je meer kans om door de gemeente een financiering te ontvangen.’ Behalve ‘erkenning’ gaat het tijdens de bijeenkomst veel over 'empowerment van de zelforganisaties’. Een manier om empowerment te stimuleren is het volgen van de bestaande training Ondernemend werken voor vrijwilligersorganisaties, aangeboden door Movisie. Kennisplatform Inclusief Samenleven biedt in de nabije toekomst een workshop aan over hoe de organisaties de voorlichters kunnen versterken.

Dat de inzet van peer educators succesvol is bij het bespreken van gevoelige onderwerpen staat voor iedereen buiten kijf. Naast kennisoverdracht tussen de maatschappelijke organisaties onderling, is er ook behoefte aan deskundigheidsbevordering van de peer educators. Voor deze voorlichters heeft Kennisplatform Inclusief Samenleven een vragenlijst samengesteld om te inventariseren op welke kennis en/of vaardigheden ze getraind willen worden. Willen ze bijvoorbeeld meer kennis over huwelijksdwang? Of willen ze nieuwe werkvormen leren of bestaande competenties versterken? De profielen van de peer educators worden op basis van dezelfde vragenlijst op deze website of die van de maatschappelijke organisaties– ‘hier gaan we samen nog een beslissing over nemen’ -  geplaatst om hen makkelijker vindbaar te maken voor lokale overheden en andere organisaties die voorlichters uit eigen kring willen inzetten bij het bespreekbaar maken van taboes als eergerelateerd geweld, huwelijksdwang, achterlating en homoseksualiteit binnen de eigen culturele of religieuze gemeenschap.