4 vragen aan Mariam El Maslouhi van Dipsaus Podcast

Vier vragen, vier antwoorden. Dit keer aan Mariam El Maslouhi van Dipsaus Podcast. Samen met Anousha Nzume en Ebissé Rouw presenteert zij deze podcast ‘voor en door vrouwen van kleur en iedereen die geïnteresseerd is in een ander geluid.’

Artikel
Discriminatie

Hoe is Dipsaus ontstaan?
‘Dipsaus is eigenlijk een vriendengroep die is ontstaan nadat we geïnterviewd werden voor de NRC. We vonden het fijn om politieke zaken, ons privéleven en actualiteiten met elkaar te delen. Daarbij zoek je herkenning en aansluiting bij mensen die de wereld door eenzelfde bril als jij bekijken. Wij, als ‘gekleurde’ vrouwen, misten die herkenning in het Nederlandse medialandschap. Vrouwen van kleur verdienen het ook bediend te worden in de media. Die herkenning wilden we terugzien in een programma – hierbij werden we geïnspireerd door de Amerikaanse podcast Another Round van Heben Nigatu en Tracy Clayton. We besloten dit zelf te proberen. We hebben alle drie een continentaal Afrikaanse achtergrond en ik ben moslim, Ebissé is koptisch christen en Anousha is joods. Ik ben hier geboren, Ebissé en Anousha niet. Ook ben ik jonger dan dat zij zijn. Wanneer alle perspectieven bij elkaar komen, ontstaat er een interessant gesprek.’

Waar praten jullie over bij Dipsaus?
‘Het is een talkshow met in elke aflevering een nieuwe gast. Wij bepalen wat we op dat moment belangrijk vinden en waar we het over willen hebben. Een van onze gasten was historicus Heleen Debeuckelaere. Zij vertelde over intergenerationeel trauma. Wat bijvoorbeeld de slavernijgeschiedenis met jou als persoon doet wanneer je dit niet direct hebt meegemaakt. Op Vrouwendag gingen we in gesprek over vrouwen en seks en de sfeer van taboe, schaamte en onderdrukking die hier omheen hangt. Ook hebben we het over intersectioneel feminisme gehad [waarbij de interactie van factoren als als geslacht, ras en klasse belangrijk zijn, red.].

‘Ik mis mannen en vrouwen van kleur die wat te zeggen hebben op redacties’, zei je in Charlie Magazine. Kan je dat uitleggen?
‘Als je kijkt naar machtposities, dan zijn redacties over het algemeen enorm wit. Het is natuurlijk allemaal gezellig en leuk dat mensen van kleur af en toe een column krijgen of hier en daar een interview mogen doen. Dipsaus is echt voor en door vrouwen van kleur. Wij zijn de redactie. Wij bepalen wat we belangrijk vinden, wat wel en niet kan. Dat is een verademing voor de jonge schrijvers van kleur die voor Dipsaus Exclusives schrijven.

Ik beschouw het als onwil wanneer mainstream media zeggen dat ze geen redacteuren van kleur kunnen vinden. Vaak is het een bolwerk van vrienden en familie en dat is heel normaal op die redacties. Door te kiezen voor een persoon van kleur heb je wellicht het risico dat deze persoon kritiek gaat hebben op dergelijke bolwerken. Kies je voor meer mensen van kleur op redacties, zullen de krantenkoppen ook anders zijn. Mainstream media is, naar mijn mening, meer rechts aan het bedienen want ze weten dat het clicks genereert.

Ik ken toffe mensen die geweldige dingen doen, maar die zitten niet op een redactie, niet in de Tweede Kamer en niet in de gemeenteraad. Dan denk ik: ‘Dit gaat echt heel langzaam’. Als het niet radicaal verandert, dan blijft het zo. Een oplossing hiervoor zouden quota kunnen zijn. We kunnen wel ellenlange gesprekken voeren over diversiteit, maar om te beginnen moet minstens tien procent van een werkomgeving van kleur zijn.’ 

Jullie krijgen ook haatreacties op onder andere sociale media over jullie heen. Hoe ga je daarmee om?
‘Ik schrik daar niet van – en ik denk geen van ons. Maar het is natuurlijk zorgwekkend dat het genormaliseerd is. Het is een signaal. De digitale wereld is een eerste afspiegeling van de realiteit.

We kijken wel op van het gezeur over onze subsidie [Dipsaus kreeg in 2016 €24.800,- euro aan subsidie, red.]. We kunnen ons voorstellen dat het lastig is om te zien dat krachtige vrouwen van kleur zalen in Tivoli en Pakhuis de Zwijger vol krijgen. Het frappante is dat dit gezeur vaak van personen komt die zelf veel subsidie krijgen. We hebben dit bedrag twee jaar geleden gekregen en zijn het echt aan het uitsmeren. We vinden het belangrijk om onze gasten te betalen en dat jongeren van kleur bij ons kunnen experimenteren in een veilige omgeving. En zo kansen krijgen die ze elders niet krijgen.’

Beluister hier de afleveringen van Dipsaus.

Foto bovenin: Bert Pot