Bakir Lashkari van Vluchteling & Carrière: ‘Je moet gewoon onderaan beginnen’

Een vluchteling is niet zielig. Wanneer je kunt vluchten, kan je ook voor jezelf zorgen. Statushouders die kunnen werken, hebben alleen een steuntje in de rug nodig. Dat is de mening van Bakir Lashkari van Vluchteling & Carrière. In maart is hij een pilot gestart om statushouders via leerwerktrajecten bij land- en tuinbouwbedrijven in Westland te plaatsen.

Artikel
Vluchtelingen

In samenwerking met gemeente Westland biedt Vluchteling & Carrière (voorheen Vluchteling met Talent) aan vijftien statushouders een traject aan dat inburgering, opleiding en werk combineert. Over het succes van de pilot, die nog steeds aan de gang is, zegt hij nuchter: ‘Het verloopt goed, maar moeizaam.’ “Goed” betekent in dit geval dat 10 statushouders een contract kunnen krijgen bij de Westlandse bedrijven. Maar moeizaam is het traject wel. Deelnemers lijken soms te klem te zitten tussen botsende belangen werkgevers, onderwijs en gemeente. De werkgevers stellen dat de taalachterstand het grootste probleem is. Lashkari: ‘Als de werkgever zegt dat iemand zes komkommers in een doos moet doen, dan doet hij er maar drie of vier in de doos.’ En de gemeente is volgens Lashkari ongeduldig: ‘Die wil dat mensen zo snel mogelijk een contract krijgen en stoppen met het leertraject. Maar het is uitermate belangrijk dat mensen actief gecoacht worden.’

Arbeidstoeleiding statushouders: 5 inspirerende gemeenten
Gemeenten zijn via de Participatiewet verantwoordelijk voor de ondersteuning van statushouders bij het vinden van werk. Hoe ze dat invullen, verschilt per gemeente. KIS bracht eerder dit jaar vijf inspirerende voorbeelden van gemeenten in kaart, waaronder Westland. Lees over hun ervaringen.

Zaken niet op orde

Lashkari zegt ook te stuiten op de geringe bereidheid van gemeenten om actiever en sneller statushouders te selecteren voor zo’n leerwerktraject. Zijn ervaring is dat gemeenten hun zaken nog niet op orde hebben wat betreft arbeidstoeleiding. ‘Gisteren vroeg ik nog aan een gemeente of ze vijftien statushouders hebben die geschikt zijn voor een bepaalde werkgever. “Als jij een lijst kunt aanleveren met naam, geboortedatum en competenties, dan kan ik die bij de werkgever aanbieden en hebben ze binnenkort een intakegesprek”, zei ik. Maar de gemeenteambtenaar gaf aan dat ze dit nog niet in kaart hebben gebracht. Waar zijn ze dan mee bezig?’

Gewoon onderaan beginnen

De aanpak van Vluchteling & Carrière is zoals Lashkari ook praat: positief maar direct. ‘Je moet gewoon onderaan beginnen. Dat zeg ik tegen elke statushouder met wie wij om tafel zitten. Als je advocaat was in het land van herkomst, betekent dat niet dat je hier ook advocaat kan zijn. Ten eerste spreekt iemand nog onvoldoende Nederlands. En voor velen is de cultuur hier totaal anders. Iemand heeft nog geen verstand van de werkcultuur en hoe je bijvoorbeeld communiceert op de werkvloer. De focus op social skills is daarom uiterst belangrijk.’

vluchteling en carriere

Ook het cv wordt onder de loep genomen bij Vluchteling & Carrière. ‘Vaak zien we dat cv’s zijn opgeblazen omdat een stagiair van een of andere maatschappelijke organisatie die heeft gemaakt.’ Heeft hij ook een voorbeeld? Lashkari: ‘Nou dan staat er bijvoorbeeld dat iemand dokter is geweest. Bij doorvragen blijkt dat iemand een paar jaar medicijnen heeft gestudeerd.’

Eigen ervaring als vluchteling

Lashkari stelt dat ieder mens een talent heeft. ‘Maar de scouting van die talenten moet je laten doen door mensen die talent hebben om talenten te scouten. Daar moet je geen uitzendkrachten of stagiaires op zetten.’ Zelf put hij ook uit eigen ervaring; 43 jaar geleden kwam hij als vluchteling naar Nederland. ‘Ik was een Koerd uit Noord-Irak, uit Koerdistan.’ Nadat hij zijn status kreeg is hij de taal gaan leren in de schoolbanken en in de praktijk. ‘Ik heb in verschillende studentenhuizen gewoond. Een goede plek om te integreren. In deze periode heb ik ook mijn huidige vrouw leren kennen.’ Door zijn eigen achtergrond is hij in staat om ook een realistisch beeld te schetsen, zegt hij. ‘Vluchtelingen vragen vaak aan me: hoe lang heb jij erover gedaan? Nou, tien tot vijftien jaar totdat ik dacht: nu heb ik de baan die ik ook graag wil hebben.’

Zijn uitgesproken mening vinden sommige mensen niet altijd prettig, geeft hij toe. ‘Maar ik kan dit onderbouwen met mijn eigen ervaringen en wat ik nu zie in de praktijk. Ik wil mensen aanspreken op hun eigen verantwoordelijkheid. Ik zeg altijd: zij die niet kunnen werken, die moet je helpen. Mensen die wel kunnen werken, hebben alleen een steuntje in de rug nodig.’ 

 

De initiatiefnemers van Vluchteling & Carrière zijn Bakir Lashkari & Ger van Nijkerken. Zij trekken sinds een jaar samen op om steeds de juiste talenten bij de juiste werkgevers te introduceren.