Podcastgesprek met Abdellah Mehraz, directeur van Trias Pedagogica

Mehraz wordt gedreven door eigen ervaring. Hij kwam als klein kind vanuit Marokko naar Nederland, in het kader van gezinshereniging. Acht jaar later stuurde zijn vader hem terug. ‘Omdat ik een moeilijk en druk kind was, in zijn ogen. Ik ben me altijd blijven afvragen waarom ik niet kon opschieten met mijn vader.’ Na twaalf jaar in Marokko te hebben gewoond, vestigde Mehraz zich weer in Nederland. Hier volgde hij een opleiding pedagogiek. ‘Maar ik vond er geen antwoord op vragen over mijn eigen opvoeding, want die hadden betrekking op de vaderrol. De opleiding was voor 95 procent gericht op de moeder.’

Marokkaanse en Afghaanse vaders

De GGD Utrecht bood Mehraz een baan. ‘Ze zochten al heel lang een Marokkaanse mannelijke pedagoog. Ik was de enige kandidaat.’ Hij ging aan de slag in Kanaleneiland, een zogenoemde achterstandswijk. ‘Het was moeilijk. Ik wilde met vaders werken, dat was in die tijd onontgonnen terrein. Ze vroegen: waarom kom je bij ons, je moet bij de moeders zijn.’ Totdat Mehraz door een stichting werd gevraagd zijn verhaal te doen voor een groep van twintig vaders. ‘Ik heb toen verteld over mijn relatie met mijn vader. Ik ben hem niet afgevallen, maar wilde er wel over praten. Ik merkte dat de vaders daar heel blij mee waren en meer wilden weten.’

Positief opvoeden kan heel veel verschil maken

Het adviesbureau dat Mehraz dertien jaar geleden startte, telt inmiddels vierhonderd coaches. ‘Zij helpen vanuit hun eigen ervaring als vaders. Zo had een van hen nog nooit tegen zijn kinderen gezegd dat hij van ze houdt. Dat werd in zijn cultuur niet gezien als passend bij mannelijkheid. Toen hij het wel deed, zag hij verschil in het contact met zijn kinderen. En een hoogopgeleide Afghaanse vader probeerde zijn kind te stimuleren door hem naar beneden te halen, net zoals zijn vader bij hem had gedaan. Tot hij hoorde van positief opvoeden. Zoiets kan heel veel verschil maken.’

Praat erover

Vaders bereiken tijdens de coronacrisis, bleek moeilijk. De gezinnen waarmee wel contact was, hadden problemen met thuisonderwijs. ‘Veel ouders waren, vooral in het begin, bezig met zichzelf. Er heerste angst en paniek. Met onderwijs waren ze helemaal niet bezig. Wij hebben toen een dagindeling voor hun kinderen gemaakt. Een wondermiddel, terwijl het heel simpel is.’ Ook gaf het adviesbureau ouders tips, bijvoorbeeld hoe ze hun kinderen konden voorbereiden op het teruggaan naar school: ‘Blik terug op de afgelopen periode, praat erover.’

Mehraz adviseert scholen om online te blijven lesgeven. Af en toe, ter oefening. ‘Want heel veel mensen zijn niet gewend om online dingen te doen. Daarin moet je investeren: je moet het ouders leren. Anders kan het een van de factoren zijn waardoor het niet goed loopt en kinderen uit beeld raken.’ De crisis heeft ook een positief effect op het vaderschap, merkt Mehraz. ‘Nu ik thuis werk, heb ik meer tijd voor mijn kinderen. En je ziet dat mensen elkaar meer ondersteunen, ook ouders en vrienden. Dat is echt heel mooi.’

Auteur: Hester Heite