Diversity rules, maar niet op de cover!

Magazines zoals ELLE, Vogue en Glamour zijn de lifestyle kronieken van deze tijd. Ze laten zien wat we eten, hoe we leven, hoe we over relaties denken. En ze geven weer wat als ‘mooi’, ‘aantrekkelijk’ en ‘begeerlijk’ wordt beschouwd.

Maar waar deze bladen er doorgaans goed in slagen om weer te geven wat ons beweegt en bezighoudt, slaan ze de plank behoorlijk mis als het beauty en glamour betreft. Het eenzijdige beeld dat hiervan wordt geschetst, staat immers haaks op de realiteit. Neem een gemiddelde stad. Wat zie je om je heen? Mensen in allerlei vormen en maten, van verschillende leeftijden én etniciteiten. Diversity rules in het straatbeeld. Waarom zien we die veelkleurigheid maar mondjesmaat op en in glossy magazines terug? Onbevredigend en onwenselijk. Zeker voor een multicultureel landje als het onze, waarin ook de fashionbladen een spiegel van de samenleving zouden moeten zijn. Wat is de impliciete boodschap van al deze inwisselbare covermodellen? Dat je niet meetelt, niet gezien wordt en niet mooi bent, tenzij je eruitziet als ons aller Doutzen Kroes. Het blonde, Friese supermodel, dat inderdaad een plaatje is?

Waarom zien we de veelkleurigheid van Nederland niet terug op de covers van magazines?

De eenzijdige visie op schoonheid waarvan magazines blijk geven werkt controverses, excessen en uitsluiting in de hand. Daar moeten we niet te lichtvaardig over doen. Denk aan de vele bruine en zwarte meisjes met een modellendroom. Legio jonge vrouwen die bij de gevestigde bureaus geen voet tussen de deur krijgen. Hoe fantastisch ze ook zijn. Mensen beoordelen op hun huidskleur is bij wet verboden, maar vaak worden modellen geweigerd vanwege hun teint of de structuur van hun haar. Wat een verspilling van schoonheid en talent.

      
Foto's: gekleurde modellen op de cover van de Nederlandse Flair en het Franse fashionblad L'Officiel

Ik wil hierbij graag u, lieve lezer, oproepen om de mode en de modebladen niet te vergeten wanneer u een congres of evenement rond het thema diversiteit organiseert. Representatie van verschillende etnische groepen is niet alleen van belang als het onderwijs, politiek en ambtenarij betreft. Ook het gebrek aan kleur op covers moet een topic zijn en blijven. Laten we onze krachten bundelen om fashion en magazines net zo colourful te maken als onze maatschappij. Zelfs al zou ons land hierdoor maar een pietsje meer inclusief worden. Dat zou toch al fantastisch zijn?!