Vaderdag: het perspectief van een jonge vader
De derde informatieavond voor aanstaande ouders heeft de weinig verhullende titel: De Bevalling. Ik ga graag mee naar dit soort avonden, omdat ik mij graag goed informeer en omdat het de komst van de kleine geloofwaardiger maakt. We zitten op klapstoeltjes naast elkaar en er is koffie, thee en cake. Goed geregeld. De verloskundige begint met de PowerPoint presentatie en waarschuwt meteen: ‘Zometeen komen er enkele foto’s van een bevalling voorbij. Dus voor de mannen die daar niet tegen kunnen, ik zal het ‘aangeven’ en dat is meteen een goed moment voor een kopje koffie of een stuk cake’. Gelukkig blunderde de verloskundige – door per ongeluk enkele slides vooruit te spoelen – waardoor de spoilers van de bevalling in al haar glorie zichtbaar werden voor vrouw én man. Maar goed ook, want de opmerking staat in schril contrast met de nieuwe verlofregeling, waardoor ook mannen vanaf de start gelijkwaardig mee kunnen doen.
Er is veel veranderd voor partners de afgelopen twee jaar. Het partnerverlof is twee keer verruimd. Had je drie jaar geleden nog maar enkele dagen verlof, twee jaar geleden was dit één werkweek en sinds vorig jaar zijn daar vijf extra weken aan toegevoegd. De kloof tussen het verlof van de moeder en de partner in Nederland is daardoor kleiner dan ooit. En in augustus 2022 wordt het ouderschapsverlof nogmaals uitgebreid. Er is dus steeds meer ruimte in de praktijk om als partner direct je ouderrol te pakken.
Volcontinue bedrijf
Als vader van een éénjarige en een baby is het elke dag een drukke bedoeling. Zoals mijn schoonouders zeggen, refererend aan hun eigen tijd met twee jonge kinderen, ben je eigenlijk een volcontinue bedrijf. Inmiddels kan ik dit beamen. Wanneer mijn collega’s informeren naar de verandering van één naar twee kinderen in ons huishouden zeg ik altijd gekscherend: ‘Met eentje deden we aan organisatie management, met twee is het chaos management’.
Met eentje deden we aan organisatie management, met twee is het chaos management
Ook vandaag begon de dag zoals vaker met een baby van drie maanden, vroeg. Vanmorgen bevuilde de kleinste man in ons huishouden niet alleen zichzelf, maar hij nam ook nog een stukje dekbedovertrek van papa en mama mee. Wat doet deze vader dan? Natuurlijk, je haast je om het dekbedovertrek af te halen, je snelt naar beneden, je pakt uit het washok de ossengalzeep en je begint met wrijven. Als de donkergele vlek dan langzaam licht kleurt, weet je dat je het goed hebt gedaan. Daarna, hup, in de wasmachine en pak dan meteen nog wat hydrofiele doeken mee!
Partnerverlof
Dat partnerverlof. Wat is dat een fantastische regeling. Als vader van twee jongens onder de twee heb ik van beide verbeterde regelingen gebruik mogen maken. Aan alle toekomstige vaders: gebruik dat verlof. Het zorgt er namelijk voor dat je vanaf de start van het leven van je kind een wezenlijke taak hebt, een taak waarvan ik – in vergelijking met andere werkzaamheden- nog geen equivalent heb kunnen ervaren. Bovendien word je dan niet zo’n onhandige vader die alles aan de moeder moet vragen. Mannen: het is niet meer 1950! Tegelijkertijd is het ook nog niet 2060 (waarin de eerste man – na Arnold Schwarzenegger in de film Junior- misschien wel een volwaardige zwangerschap uitdraagt).
Dat partnerverlof. Wat is dat een fantastische regeling
Chef-luier
Bij de geboorte van de eerste in 2019 bleef ik vier weken thuis, bij de tweede dit jaar, zes weken. In deze periode verwierf ik al snel de eervolle titel chef- luier. Een vrij natuurlijke ontwikkeling gezien ik – in mijn studententijd- chef-wc schoonmaak was. Ik hoef natuurlijk geen oorkonde voor het feit dat ik chef luier was, maar het was fijn om een concrete solo verzorgingstaak te hebben, die ik als vader kon uitvoeren in de eerste weken van beide baby’s. Gezien de moeder – na die ongelooflijk nobele en zware taak van het volbrengen van een zwangerschap en bevalling – druk bezig is met borstvoeding en herstellen.
De vaderrol
Nu ik – in de rol van vader- mijn tweede Vaderdag beleef, krijg ik steeds meer perspectief op hoe ik die rol de afgelopen twee jaar heb ingevuld. Volgens mijn vriendin ben ik een intuïtieve vader. Ik ben niet iemand die alle pedagogische literatuur tot zich neemt. Eerder een vader die af en toe iets inhoudelijks- pedagogisch leest, op thuisarts.nl kijkt bij een griepje of verkoudheid en vooral vanuit zijn gezonde verstand probeert te handelen. Persoonlijk vind ik het belangrijkst: dat ik er volledig ben voor mijn kinderen en ze onvoorwaardelijke aandacht en liefde geef. Dat heeft weer te maken met de rol van mijn eigen vader in mijn leven. Mijn eigen vader had niet de aandacht of het mentale gesteldheid om er voor mij te zijn. Door dit beter te doen, zet ik dat gedeelte van mijn jeugd recht. De gemoedstoestand waarmee ik dit doe, is over het algemeen gestoeld op drie pijlers. Energie, humor en met de intrinsieke motivatie om de kleine jongens van alles te laten proeven en hun verwondering te stimuleren wanneer ze iets kolossaals doen. Af het nu de eerste draai is in de box, of de eerste volzin.
Persoonlijk vind ik het belangrijkst: dat ik er volledig ben voor mijn kinderen en ze onvoorwaardelijke aandacht en liefde geef
Een hoop te winnen
Door het nieuwe partnerverlof is er meer ruimte om vanaf het begin betrokken te zijn bij je kind. De band wordt sterker en praktische zaken hoeven niet afgeschoven te worden op de moeder. Dat gezegd hebbende, heb ik ook nog genoeg praktische vaardigheden niet onder de knie. Zo knip ik nooit de nageltjes van mijn zoon (ik vind het doodeng), een luxe natuurlijk omdat mijn vriendin het geen probleem vindt. Ook pak ik zelden de tas in wanneer we een weekend weg gaan. Maar daar kan ik dan weer tegenover stellen dat ik chef luier ben (geweest), koning-vitamine-op-een-lepeltje-doen, draagezel en bovenal dat ik vanaf de start betrokken heb kunnen zijn.
Ik begon dit blog met een anekdote over een voorlichtingsavond waarin de man in het bijzonder werd gewaarschuwd voor enkele heftige slides over de bevalling. Ik ben van mening dat je als man ook op dat vlak even betrokken op je stoeltje naast de partner moet zitten. Het feit dat het partnerverlof nu is uitgebreid, beaamt alleen maar dat je als partner hier ook de tijd voor mág nemen en dat zorgt voor meer gelijkwaardigheid bij de start.