Welke bijdrage kan de (specialiseerde) jeugdhulp leveren om radicalisering tegen te gaan?

  1. Zorg voor een consultatiefunctie. Hulpverleners kunnen hier terecht met vragen over signalen en de aanpak van (dreigende) radicalisering. Ook moeten zij geïnformeerd worden over mogelijkheden tot doorverwijzing. Zo kan de jeugdhulp een schakelpositie innemen.
  2. Organiseer bijeenkomsten over opvoedingsondersteuning, met speciale aandacht voor polarisatie en vervreemding. Schakel hiervoor de hulp in van migrantenorganisaties.
  3. Werk samen met onderwijs, gemeente en politie. Ook jongerenwerkers, wijk- en buurtteams zijn belangrijke samenwerkingspartners.
  4. Doe waar je goed in bent: begeleid jongeren en hun ouders met hulpvragen en problemen. Maak hierbij beladen thema’s als veiligheid en radicalisering bespreekbaar. De Meldcode Huiselijk Geweld en de aanpak Kindermishandeling kunnen hierbij wellicht ondersteunen.
  5. Ondersteun jongeren bij hun zoektocht naar hun plek in de maatschappij en maak ze weerbaar. Heb bij het zoeken naar hun plek ook aandacht voor hun religieuze identiteit en vel daarbij geen oordeel. Bekijk ook eens samen met hen de beschikbare informatie op internet.
  6. Help ouders (beter) met hun kinderen te communiceren. Geef hen de tools in handen om goede, heldere vragen te stellen om zo de eventuele gevoelde afstand tot de samenleving met hun kinderen te bespreken.
  7. Wees op de hoogte van de gevoeligheden, gewoontes en omgangsvormen binnen verschillende culturen, zo kan de jeugdhulp ook beter aansluiten bij de leefwereld van de jongeren en hun ouders.
  8. Verdiep je in de islam. Religie is een moeilijk onderwerp om diepgaand over te praten zonder enige (voor)kennis. Maak gebruik van deskundigen en de expertise van migrantenorganisaties.
  9. Maak vervreemding en radicalisering een vast onderdeel van het curriculum op HBO-onderwijsinstellingen.
  10. Werk aan sociale netwerkstrategieën en een rolmodellenaanpak. Het sociale netwerk is van belang. Ga na of gerichte interventies nodig zijn of een algemene brede aanpak gericht op voedingsbodems van radicalisering.

Deze tips zijn uit de miniconferentie Radicalisering en vervreemding: de rol van de jeugdhulp op 26 mei 2015 gedestilleerd.

Focus op signaleren, diagnosticeren en interventies

Professionals van organisaties binnen de (specialistische) jeugdhulp bevinden zich vaak in de haarvaten van de samenleving. Dit biedt mogelijkheden voor het signaleren van radicalisering. Ook kunnen zij bijdragen aan het voorkomen van radicalisering of dit in het beginstadium tegen te gaan. Verwey-Jonker Instituut adviseert de jeugdhulp dan ook om zich te focussen op signaleren, diagnosticeren (Hoe erg is het ‘probleem’?) en interventies (Wat kunnen we doen?). De jeugdhulp bezit immers al over de basiskennis en vaardigheden om met deze problematiek om te gaan. De begeleiding en aanpak bij kwetsbare jongeren die dreigen te radicaliseren is namelijk deels vergelijkbaar met de aanpak van loverboyproblematiek, criminaliteit en kindermishandeling.

De vraag 'Welke interventies tegen radicalisering geschikt zijn voor jeugdhulp?' werd eerder al gesteld aan Kennisplatform Inclusief Samenleven. Het antwoord erop is hier te vinden. Nog meer informatie over effectieve interventies komt binnenkort beschikbaar vanuit het project Radicalisering, wat werkt?.

Meer informatie?Neem contact op met:

Hans Bellaart

icon_chevron Stuur een e-mail
icon_chevron 06-40082873
Afbeelding