KIS Jaarbijeenkomst Wijkgerichte aanpak op maat: ‘Laat je zien’
Er zijn grote zorgen over de ruim één miljoen inwoners van kwetsbare wijken. De werkloosheid stijgt, de overlast neemt schrikbarend toe en het onderwijsniveau daalt. De burgemeesters van vijftien grote gemeenten luiden de noodklok en roepen de landelijke politiek op tot een gezamenlijk 'deltaplan' van 20 jaar. Maar hoe moet de nieuwe aanpak er uitzien? Hierover praten we tijdens de jaarbijeenkomst op 4 oktober, met professionals en ervaringsdeskundigen, onder wie Reinier van der Grijp van Stichting Reindert.
Geschreven door: Hester Heite
Wat doet Stichting Reindert?
‘Samen met Mindert Rakhorst intervenieer ik in probleemgevallen, vaak op verzoek van de gemeente. We worden ingezet in de zwaarste gevallen: verwarde of verslaafde personen, mensen met crimineel gedrag, uit de hand gelopen burenruzies en slachtoffers van mensenhandel. Dit zijn allemaal mensen die niet in het systeem van de overheid passen, waarvoor je iets anders moet regelen. Wij denken out of the box en geven niet snel op. Dat maakt dat we in 75 procent van de gevallen toch nog tot doorbraak komen. Ook door te investeren in de belangrijke spelers in een wijk, zoals de voorzitter van de Molukse wijkraad of van de moskee. Als je die mensen meekrijgt, kun je succes boeken, merken wij.
De wijken waar jullie in actie komen, liggen niet in de grote steden. Is de situatie in kleinere plaatsen niet minder problematisch?
‘Dat is beeldvorming, die vaak niet strookt met de werkelijkheid. Net als dat van sommige jongeren wordt gedacht dat er geen land met ze te bezeilen is, totdat je achter de voordeur komt en ziet hoe wanhopig de thuissituatie is. Ook in kleinere plaatsen zijn kwetsbare wijken, waaruit we de overheid een terugtrekkende beweging zien maken. Terwijl je er juist moet zijn. Er wordt tegenwoordig heel veel geluld, maar het ontbreekt aan doe-kracht. Het is niet zo ingewikkeld: als je na het zoveelste overleg weet dat het niet goed gaat, moet je gewoon langsgaan. Ik geloof in een zichtbaarheidsoffensief: laat je zien, vooral als er dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen.’
Ik hoop dat er meer geld komt, zodat de agent weer een bakje koffie kan doen bij mensen. Dat is goud waard
Waarom werkt de huidige aanpak niet?
‘Er is behoorlijk bezuinigd op jongerenwerk, dat een heel belangrijke preventieve rol heeft. En de wijkagent, vroeger de ogen en oren van een wijk, wordt opgeslokt door noodhulp. Ik hoop dat er meer geld komt, zodat de agent weer een bakje koffie kan doen bij mensen. Dat is goud waard. We moeten veel meer doen, in plaats van afwachten. Niet alle burgers melden zich nu eenmaal bij het loket van de gemeente met een hulpvraag. We werken vaak met mensen die totaal geen vertrouwen meer hebben in hulpverleners en zorg mijden. Wij kunnen als interventiespecialisten en vertrouwenspersonen ook niet zoveel met de hulp die de gemeente heeft ingekocht, met vijf smaken om uit te kiezen. Maar als geen ervan nou past? Iemand die zichzelf in brand wil steken of de plaatselijke drugsdealer die voor veel overlast zorgt, dat moet je met maatwerk in de juiste banen leiden.’
Hoe moet het dan?
‘Er is een flexibele schil nodig. Er zijn heel veel goede bedoelingen, en voor heel veel inwoners werkt het huidige systeem. Maar de categorie waar wij op zitten, daarvoor is het proces niet goed ingericht. Bij hen moet je aanvoelen welke aanpak werkt: de kunst van het verleiden of geen blad voor de mond nemen. Is er een buddy nodig of moet iemand eens flink gaan sporten? Wij gaan eerst luisteren, wij vinden helemaal niets, niets is te gek, het gaat niet om ons maar om de inwoner.’
Hester Heite
Ze heeft in het verleden radio gemaakt, en werkt tegenwoordig als freelance schrijver. Zo levert ze teksten aan websites, kranten en tijdschriften, over uiteenlopende sociaal-maatschappelijke onderwerpen. ‘Ik help mensen graag hun verhaal vertellen.’
