'Ramadan? Jammer dan'

Ik koos voor een tussenoplossing. Ik schreef een briefje aan de gymdocent waarin ik meldde dat mijn zoon aan het vasten is vanwege de Ramadan en dat het voor hem pittig zou zijn om zonder water te kunnen drinken 4 uur te sporten in de zon. Ik vroeg hem hiermee rekening te houden en of er wellicht al alternatieven bedacht waren voor leerlingen die vasten. Er was wel begrip, maar desondanks heeft mijn zoon gewoon meegedaan. Het was aan hem om te kijken waar zijn grens lag.

Dus niet alleen mijn dilemma, maar ook dat van de school

In het begin van de middag belde hij dat hij hoofdpijn had en of hij naar huis mocht. Ik voelde me wel schuldig. Had ik hem niet toch beter kunnen afmelden? Ik belde de school om hem ziek te melden. Ik legde de situatie uit en legde ook mijn dilemma voor. Degene die mij te woord stond gaf aan dat de school het ook lastig vond en niet zo goed wist hoe ermee om te gaan. Dus niet alleen mijn dilemma, maar ook dat van de school. Ik vond dat een eerlijk en open antwoord. Veel beter dan de reactie ‘Ramadan, jammer dan!’. Mijn zoon vertelde dat een jongen die hij kende in een vergelijkbare situatie dit van een docent te horen had gekregen.

Toch bedacht ik later dat het eigenlijk toch niet zo moeilijk zou hoeven zijn. In het begin van het schooljaar is al bekend wanneer de Ramadan is en wanneer de sportdag. De school zou dan al een alternatief kunnen bedenken voor leerlingen die meedoen aan de Ramadan en dit helder communiceren naar de ouders.

Sommige dilemma’s zijn dus minder ingewikkeld dan ze lijken

De school van mijn andere zoon voor wie de examens samenvielen met de Ramadanperiode had hier wel goed over nagedacht. Verplaatsen van het centraal examen is geen optie. Dus al in oktober bij de ouderavond stond dit op de agenda. Er was een imam uitgenodigd om de ouders te adviseren en mee te denken over hoe hiermee om te gaan. Een mooi voorbeeld van inclusief onderwijs.

En natuurlijk is de keuze uiteindelijk aan de leerlingen en hun ouders zelf. Ik begreep dat sommigen wel hebben gevast tijdens de examens en anderen bewust ook niet omdat zij vreesden dat dit hun prestaties negatief zou beïnvloeden. Sommige dilemma’s zijn dus minder ingewikkeld dan ze lijken. Ik zelf had in deze te laat bedacht dat sportdag en Ramadan in warm weer niet zo’n handige combinatie zijn.

Zo ook de school. Dat maakte dat we last minute moesten bedenken hoe ermee om te gaan. Volgend jaar trek ik op tijd aan de bel. Ik hoop dat de school dan over alternatieven heeft nagedacht. Mocht dat niet zo zijn, dan doe ik ze graag wat suggesties aan de hand.