Is er een tekort aan pleeggezinnen met een religieuze of etnisch-culturele achtergrond?

Ja, vijftig procent van de pleegzorginstellingen ervaart een tekort aan pleeggezinnen met een specifieke religieuze of etnisch-culturele achtergrond. Er is met name een tekort aan islamitische pleeggezinnen. En binnen de islamitische gemeenschap vooral aan pleegouders met een Turkse of Marokkaanse achtergrond. Hoewel deze groepen ondervertegenwoordigd zijn in het pleegouderbestand, zijn ze wel veel vaker betrokken als netwerkpleeggezin: kinderen uit deze groepen worden vaak opgevangen in het eigen netwerk.

Voor veel ouders met een niet-westerse achtergrond is het vanzelfsprekend dat je voor de kinderen van je familieleden zorgt, wanneer die door omstandigheden niet bij hun ouders kunnen blijven wonen. De opvang gebeurt vanuit de plicht om voor andere familieleden of bekenden te moeten zorgen. Dit wordt dus binnen de gemeenschap geregeld en niet door de overheid. Deze informele vorm van opvang van kinderen van familieleden of bekenden is binnen deze gemeenschappen een bekend verschijnsel en is te vergelijken met netwerkplaatsing. Bij deze groepen is echter weinig bekendheid met de specifieke manier waarop de pleegzorg in Nederland wordt geregeld en over de betrokkenheid van de overheid daarbij. Bovendien hebben diverse gemeenschappen weinig vertrouwen in de formele Nederlandse (jeugd)hulpverlening, waaronder de pleegzorg.

Overigens is het bij wet verboden om persoonsgegevens van iemands godsdienst of levensovertuiging bij te houden. In een persoonlijk gezinsrapport van pleegzorginstellingen worden deze gegevens wel opgenomen.