Houd zicht op integratie en diversiteit: meld je aan voor de nieuwsbrief van Kennisplatform Integratie & Samenleving.

Op 1 januari 2021 gaat de nieuwe wet inburgering van kracht. Dit houdt onder andere in dat gemeenten de regie krijgen over inburgering, in plaats van inburgeraars zelf. Hoe geef je dit als gemeente of maatschappelijke instelling in de praktijk vorm? Om deze vraag te beantwoorden organiseerde KIS op 20 september een kennisatelier met 46 deelnemers, waaronder gemeenten, regiocoördinatoren DIVOSA, taalaanbieders, VluchtelingenWerk, maatschappelijke instellingen en experts.
Aan kennistafels en in een paneldiscussie wisselen deelnemers ideeën uit over zes belangrijke thema’s binnen de veranderopgave inburgering. Per thema kwamen bruikbare tips naar boven. We zetten ze op een rij:
Momenteel lukt het veel jonge statushouders niet om het reguliere Nederlandse onderwijssysteem in te stromen en als het lukt, is dit vaak een opleiding onder hun niveau.
Momenteel worden statushouders nog niet voldoende ondersteund. Bovendien krijgen statushouders met een grotere afstand tot de arbeidsmarkt minder intensieve begeleiding richting werk, terwijl zij die begeleiding juist harder nodig hebben. Met het Plan Inburgering en Participatie (PIP) hoopt men hier verandering in te brengen. Dit is een persoonlijk plan op maat dat tijdens een uitgebreide intake wordt samengesteld door een gemeente en de statushouder zelf.
Vrouwelijke statushouders hebben een ongunstiger arbeidsmarktpositie ten opzichte van mannelijke statushouders. In het nieuwe inburgeringsstelsel zal er meer ondersteuning voor vrouwelijke statushouders komen en de nieuwe wet zal gemeenten veel mogelijkheden bieden om vanuit een breder perspectief vrouwelijke statushouders betere kansen op participatie te bieden.
Dit is de groep statushouders die nog niet kunnen profiteren van de nieuwe wet, omdat ze voor januari 2021 beginnen (of zijn begonnen) met hun inburgering. In de helft van de gemeenten zijn maatregelen genomen of in de maak om deze groep betere kansen op een goede start te geven. In de andere helft van de gemeenten zijn voor deze mensen (nog) geen voorzieningen getroffen, met als risico dat zij tussen wal en schip belanden.
De grote vraag naar inburgeringslessen heeft ervoor gezorgd dat er malafide of onvoldoende gekwalificeerde taalaanbieders op de markt zijn gekomen. In het nieuwe inburgeringsstelsel zijn de inburgeringstrajecten en de kwaliteit ervan de verantwoording van gemeenten.
Voor inburgeraars die een beperkt leervermogen hebben of die in hun eigen taal analfabeet zijn en voor wie de reguliere examenroute geen optie is, wordt een speciale leerroute ontwikkeld: de Z-route. Het doel van de Z-route is zelfredzaamheid in de samenleving en het zo veel mogelijk beheersen van de taal.
Met een online vragenlijst aangevuld met interviews is in kaart gebracht wat gemeenten doen om statushouders naar werk te begeleiden en welke...
2 bijdragen van onze lezers
Deel ook jouw kennis, ervaring of meningJouw bijdrage