Niet dat we aan de praat raakten, maar ik zag hoe verdriet over het hele lijf van de Oekraïense vrouw heerste en wist dat ze vandaag nog was gearriveerd in Nederland. Ze had lange, magere vingers waarmee ze op haar telefoon namen zocht die haar misschien konden troosten. Er nam eens iemand op, de stem van de vrouw in de trein groef in een voor mij vreemde taal naar goed nieuws.