Actueel

Na de aanslag in Brussel vecht ik zoals velen tegen angst, wanhoop en moedeloosheid. Het integratiedebat kantelt en verhardt. Het is één ding als een samenleving niet geïntegreerd is. Het is wat anders als groepen mensen elkaar naar het leven gaan staan.

Vandaag is de 45e jaargang van de Internationale Roma Dag. Een dag waarop ik stil sta bij mijn cultuur en geschiedenis. Maar ook een dag waarop ik me afvraag hoe vaak wij Roma nog moeten uitleggen wie we zijn.

De huidige stroom omstreden vluchtelingen draagt bij aan een groeiend besef dat de bevolkingssamenstelling van Nederland niet alleen definitief is veranderd, maar dat ook zal blijven doen. Gezien de groeiende diversiteit worden de kwaliteit en continuïteit van de instituties, oftewel hoe we Nederland organiseren, de inzet van beleid. En dat gaat niet zonder slag of stoot.

Nee, ik ga niet roepen dat wij gediscrimineerd worden, want dan word ik gezien als een slachtoffer. Nee, ik ga niet roepen dat ik wil strijden, want dan word ik gezien als een radicaal. Nee, ik ga niet roepen dat ik wil emigreren, want dan word ik gezien als een lafaard. Nee, ik ga niet roepen dat de politiek moet ingrijpen, want dan word ik gezien als iemand die de eigen verantwoordelijk niet wil nemen. Nee, ik ga niet roepen dat... en zo kan ik wel eindeloos doorgaan.